SMUTN* LEPSZEGO ŚWIATA NIE ZBUDUJĘ | finisaż wystawy

Wystawa

SMUTN* LEPSZEGO ŚWIATA NIE ZBUDUJĘ w Akademickim Centrum Designu to dragqueenowa wystawa znanej artystki wizualnej Agaty Zbylut, a także interaktywny performans oraz warsztaty artysty i projektanta młodego pokolenia Pawła Kaźmierowskiego.

Termin wystawy:
13.09 – 16.10.2024 r.

Wernisaż:
13 września, godz. 18.00 – z oprowadzaniem autorskim, performansem Ani Bielawskiej i koncertem organowym Piotra Cholewy.

Finisaż:
18:00 – otwarcie finisażu / Agnieszka Wojciechowska-Sej Dyrektorka Akademickiego Centrum Designu, przedstawiciele z Festiwalu, Magdalena Komborska-Łączna kuratorka wystawy.
18:15 – autorskie oprowadzanie po wystawie i spotkanie z artystką, nagrania krótkich wypowiedzi do filmu „Najpiękniejsze warszawianki to przyjezdne” / Agata Zbylut, prezentacja performance „Tomarrow beagin todaay” Natalii Sary Skorupy.
19.15 – spotkanie z Pawłem Kaźmierowskim, prezentacja performance „Childhood Dreams Unleashed”.

„Tomarrow beagin todaay”, Natalia Sara Skorupa, 2023

Performance opiera się na repetycji i dekonstrukcji celebracji śpiewania hymnu. Zamiast powagi i sakralizacji patriotycznej czynności, dokonuje prezentacji prawdziwego podejścia ludzi do hymnu, który kojarzy się z wszystkimi przymusowymi obrzędami w szkołach i przedszkolach jako pierwszy punkt szerzenia patriotyzmu. Korzystając z redefinicji patologicznej tożsamości współczesnego patrioty, dekonstruuje flagę narodową uwzględniając w niej osoby Queerowe, które nie są brane pod uwagę w tego typu celebracjach. Obecnie większość ludzi nie zna na pamięć całości hymnu, stąd trzecia sekwencja podważa racjonalność przedawnionych słów zawartych w hymnie narodowym.

„Spełnienie dziecięcych marzeń” / „Childhood Dreams Unleashed”, Paweł Kaźmierowski, 2024

Kolekcja „Spełnienie dziecięcych marzeń” będzie celebracją stłamszonych fascynacji z dzieciństwa, przekształconych w nowoczesną formę. Będzie to hołd dla mojej dziecięcej kreatywności, której środowisko nie pozwalało mi wyrażać. Kolekcja jest pewnego rodzaju formą pochylenia się nad sobą sprzed lat, daniem sobie uwagi i docenieniem ówczesnych zainteresowań. Inspiracją będą dla mnie moje ulubione motywy w dzieciństwie: syreny, wróżki Winx i lalki Bratz i Monster High. Chce je zinterpretować z perspektywy projektanta i stworzyć artystyczną nowoczesną interpretację wymienionych motywów. Osoby socjalizowane jako mężczyźni są bardzo często ograniczani w swojej ekspresji. Są zmuszani do wpisywania się w określone normy, mają bardzo ograniczony zakres tematów, którymi mogą się interesować. Estetyka narzucana chłopcom to: prostota, szarość.

Kolekcja ma za zadanie dać możliwość temu ograniczanemu, zmuszanemu do korzystania wyłącznie z minimalistycznej, szarej estetyki chłopcu, wyżyć się kreatywnie i spełnić tym samym dziecięce marzenia o funkcjonowaniu w innej rzeczywistości. Chcę pokazać, że te dziecięce fascynacje mogą być źródłem nie tylko nostalgii, ale również inspiracji dla dorosłych. Dodatkowo chciałbym poddać wątpliwości społeczne wyobrażenia o tym, jacy mają być chłopcy i dziewczynki i podkreślić istotę swobodnej ekspresji.

O wystawie

Wystawa bezpośrednio odwołuje się do drag queen Kim Lee. Tym samym stojące za tym wydarzeniem Akademickie Centrum Designu, czyli instytucja scalająca sztukę i design, wdraża działania interdyscyplinarne – włączające twórców niezależnych również należących do mniejszości kulturowych jak drag queen – i jednocześnie nawiązuje do historii robotnic, włókniarek. W tzw. Imperium Scheiblera – na którego terenach znajduje się dziś budynek ACD – oprócz oferty ciężkiej pracy zapewniano zaplecze socjalne, medyczne i ekonomiczne, gwarantując mieszkania, szkoły i przedszkola dla dzieci oraz młodzieży. Niektórym kobietom pod koniec XIX w. zdarzało się zatem mieć wybór. Te, które zdecydowały się na pracę, mogły w jakiś sposób wyzwolić się z upodmiotowienia, przypisanej społecznej roli, by podjąć walkę z nasilającymi się różnicami klasowymi i tożsamościowymi. W taki sposób stawały się poniekąd kreatorkami własnej mikrohistorii, a raczej herstorii.

Autor*: Agata Zbylut, Anna Bielawska, Piotr Michalski, Natalia Sara Skorupa, Kamil Winnicki
Identyfikacja wizualna: Beata Nikolajczyk-Miniak
Kuratorka: Magdalena Komborska-Łączna

Prace włączone do ekspozycji:

• Anna Bielawska, POLISH SUSHI, praca video performance
• Piotr Michalski, BAJKA (w której ja jestem księciem, a moja mama królową), seria fotografii cyfrowych, 2021
• Natalia Sara Skorupa, PLAY WITH QUEER EROTICA
• Kamil Winnicki, ADAM I ADAM, cykl fotografii

Bio

Agata Zbylut (ur. 1974) – polska artystka wizualna, akademiczka i kuratorka, której twórczość koncentruje się na problematyce feministycznej, egzystencjalnej oraz refleksji nad czasem i przemijaniem. Studiowała na Uniwersytecie Zielonogórskim, gdzie uzyskała dyplom w Pracowni Rysunku i Intermediów, a następnie obroniła doktorat na ASP w Poznaniu oraz habilitację w Państwowej Wyższej Szkole Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W swojej sztuce często wykorzystuje własny wizerunek, analizując społeczne stereotypy dotyczące kobiet. Zbylut była kuratorką Galerii Amfilada w Szczecinie i od 2004 roku jest prezeską Stowarzyszenia Zachęta Sztuki Współczesnej, inicjując powstanie takich projektów jak Festiwal Sztuki Młodych „Przeciąg” oraz Trafostacja Sztuki. 

O projekcie

Agata Zbylut, NAJPIĘKNIEJSZE WARSZAWIANKI TO PRZYJEZDNE.ŁÓDŹ 2024, projekt niejako badawczy, będący pewną diagnozą lokalną Łodzi – Tytuł zaczerpnięty z piosenki Ireny Santor wielokrotnie słyszałam od Charlotte Drag Queer. Nie traktuję go dosłownie. Raczej jest dla mnie symbolem migracji osób z mniejszych miejscowości do większych. I o ile migracja ta może się łączyć po prostu ze zwiększeniem szans na życiowe powodzenie, to dla osób wymykających się cis normom jest jedyną szansą na to, aby w pełni się realizować, żyć w otoczeniu innych tęczowych osób, nie musieć się ukrywać ze swoją wyjątkowością.

Program edukacyjny projektu artystki Agaty Zbylut SMUTN* LEPSZEGO ŚWIATA NIE ZBUDUJĘ zakłada dwa warsztaty i interaktywny performansartysty i projektanta młodego pokolenia Pawła Kaźmierowskiego. Tematem działania performatywnego będzie szeroko pojęta moda w kontekście dekonstrukcji płci. Projekty Kaźmierowskiego oscylują wokół feminizacji atrybutów męskich. Elementy jego sylwetek modowych są bezpośrednio związane z ciałem. Artysta mówi o tym, jak bardzo nasze ciała dają się kontrolować i dyscyplinować. Performans Pawła przedstawi sylwetki modowe w ujęciu nietuzinkowego pokazu interaktywnego, którego celem będzie uświadomienie odbiorcy, jak bardzo krzywdzące jest stereotypowe myślenie na temat płci. Tematem warsztatów natomiast będzie praca łódzkich pracownic fabryk, włókniarek. W ich rezultacie powstaną projekty kojarzonych z włókniarkami chust z wyszywanymi słowami o wydźwięku feministycznym.

Wydarzenia towarzyszące

10 października godz. 13.00 – 15.30, 16.00 – 18.30 warsztaty Pawła Kaźmierowskiego

Organizatorzy:
Akademickie Centrum Designu, Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi, Stowarzyszenie Pola Designu

Partnerzy medialni:
Magazyn SZUM, Trójka – Program Trzeci Polskiego Radia, Magazyn Presto

Wystawa Agaty Zbylut SMUTN* LEPSZEGO ŚWIATA NIE ZBUDUJĘ jest częścią projektu „Praca kobiet nigdy się nie kończy”, dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Dostępność

Budynek Akademickiego Centrum Designu jest dostępny dla osób z niepełnosprawnością ruchową.